Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Камянецкі раён

У перыяд Рускай рэвалюцыі 1905–1907 гг. рэвалюцыйны пад’ём Гродзенскай губерні быў меней заўважным у параўнанні з Мінскай і Віленскай. Сяляне Брэсцкага і Пружанскага паветаў Гродзенскай губерні пад уплывам рэвалюцыйнай прапаганды выступалі супраць землеўладання памешчакаў. Асаблівай актыўнасцю былі адзначаны выступленні падзёншчыкаў і батракоў у Пружанскім павеце.

У Дзяржаўнай запаведна-паляўнічай гаспадарцы «Белавежская пушча» летам 1957 г. ва ўрочышчы Віскулі (Шарашоўскі сельсавет Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) пачалося будаўніцтва ўрадавай паляўнічай сядзібы «Віскулі». Узводзілі «паляўнічы дом» па загадзе Першага сакратара ЦК КПСС М. С. Хрушчова. Будаўніцтва даручылі міністру прамысловага будаўніцтва БССР І. М. Жыжалю. Галоўны інжынер будоўлі — Уладзімір Іванавіч Гардзецкі з будтрэста № 8 г. Брэста. Нагляд за будаўніцтвам вёў першы сакратар Брэсцкага абкама КПБ П. М. Машэраў.

Васілій Аляксеевіч Пятроў нарадзіўся ў 1906 г. у Маскве ў сям’і рабочага. З 1924 г. на камсамольскай, гаспадарчай і савецкай рабоце. У 1926 г. прыняты ў ВКП(б). У 1941 г. прызваны ў Чырвоную армію.

З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны нямецка-фашысцкія захопнікі на акупіраваных тэрыторыях пачалі ўсталёўваць свой «новы парадак», праводзіць генацыд, масавыя акцыі знішчэння насельніцтва. Тэрыторыя Белавежскай пушчы гітлераўцамі была запланавана пад паляўнічую гаспадарку, таму насельніцтва з пушчы і прылягаючых хутароў і вёсак гвалтоўна высялялася, маёмасць канфіскоўвалася, пабудовы спальваліся.

Сяргей Васільевіч Вірко нарадзіўся 6 лютага 1926 г. у вёсцы Ратайчыцы Брэсцкага павета Палескага ваяводства (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). У сялянскай сям’і было трое дзяцей: Іван, Сяргей і Еўфрасіння. Калі Сяргею было шэсць гадоў, памёр бацька, і ўся работа па гаспадарцы лягла на плечы маці, Ганны Іванаўны, і братоў.

Уладзімір Міхайлавіч Хоміч нарадзіўся 24 студзеня 1951 г. у вёсцы Кунахавічы Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыў з адзнакай юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна (1973).

Георгій Мікалаевіч Гарбачук нарадзіўся 11 лістапада 1945 г. у вёсцы Крыўляны Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці ў сям’і свяшчэнніка. Бацька, Мікалай Гарбачук, быў настаяцелем Дзмітровіцкай царквы, карыстаўся вялікім аўтарытэтам сярод вернікаў і духавенства. За служэнне быў узнагароджаны ордэнам св. Сергія Раданежскага II ступені Свяцейшым Патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі Алексіем II. Сын Георгій пайшоў па слядах бацькі.

Дзмітрый Ануфрыевіч Лейчык нарадзіўся 7 лістапада 1900 г. у вёсцы Ясіноўка Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). У сям’і Ануфрыя Еўстаф’евіча і Домны Міхайлаўны Лейчыкаў было трое сыноў і дачка. Бацькі займаліся сельскай гаспадаркай і гадавалі дзяцей, ствараючы ўсе ўмовы для іх навучання. Дзмітрый вучыўся ў Вярховіцкай школе, скончыў чатыры класы.

Аляксандр Міхал Сапега нарадзіўся 12 верасня 1730 г. у г. Высокае Берасцейскага павета (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Старэйшы сын ваяводы Казіміра Лявона Сапегі, унук Міхаіла Казіміра, які падчас Паўночнай вайны быў саюзнікам Карла XII, але затым перайшоў на бок Пятра I і караля Аўгуста II.

Мікалай Парфір’евіч Юзьвюк нарадзіўся 14 кастрычніка 1880 г. у вёсцы Дзмітровічы Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер аг. Дзмітровічы Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Бацька, Парфір Андрэевіч, пасля школы ў Супрасльскім манастыры служыў псаломшчыкам у Дзмітровіцкай царкве з 1876 г. Ён стараўся даць добрую адукацыю сваім сынам Уладзіміру і Мікалаю. Уладзімір Юзьвюк (1868 – пасля 1930) скончыў Літоўскую духоўную семінарыю, протаіерэй, служыў свяшчэннікам у Гальшанах і Ашмянах, у 1912 г. абраны членам IV Дзяржаўнай думы.

Старонка 5 з 11